جو دو سر
جو دو سر ,جو دو سر پرک,جو دو سر پرک صبحانه,جو دو سر چیست,جو دو سر به انگلیسی,جو دو سر پرک,جو دوسر پرک شده,جو دو سر در بارداری
توضیحاتی در مورد جو دو سر
جو دوسر یکی از سالمترین غلات روی کرهی زمین است؛ غلهی سبوسداری که گلوتن ندارد و منبع بزرگی از ویتامینها و مواد معدنی، فیبر و آنتیاکسیدانها محسوب میشود. مطالعات نشان داده که جو دوسر، فواید زیادی برای سلامتی دارد که شامل کاهش وزن، کاهش قند خون و کاهش احتمال بیماریهای قلبی میشود.در این مطلب از سایت جسارت در مورد جو دو سر صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
جو دو سر چیست
جو دو سر یا یولاف با (نام علمی: Avena sativa) گیاهی است از خانواده گندمیان که دارای گلهای بسیار ریز و نامشخص است. گیاهی علفی یکساله است که به عنوان غذای دام کشت میشود. گلهای جو دو سر سنبلهای هستند و دانههای آن دارای مقدار زیادی هیدروکربن مانند نشاسته و همچنین اسیدهای چربی مانند اسید پالمتیک، اسید اولئیک و اسید لینولئیک را در ترکیبات خود داراست. یولاف ریشه افشان و ساقه بند بند و توخالی دارد که هرکدام به یک خوشه منتهی میشود. برگهای آن باریک است و قسمت پائینی آنها به صورت غلافی دور ساقه را احاطه میکند.
مشخصات جو دو سر
جو دو سر نیز همانند برنج و جو دارای پوسته (هال) میباشد. جو دوسر دارای یک سری برجستگی مو مانند به نام تریکوم است که این برجستگیها سبب سختی کار با جو دو سر میشوند زیرا در هوا معلق میشوند و سبب سوزش بدن میگردند. از نظر ساختمانی جو دو سر کاملاً باریک و کشیده است و از دو طرف یکسان است برای همین به آن جوی دو سر گویند. تا به امروز نیز در ایران به طور گسترده کشت نمیشود. با این حال برای اولین بار در شهر اصفهان جو دو سر به طور زراعی کشت شد. در گذشته ارقام مورد کشت جو دو سر دارای مقدار متوسطی بتاگلوکان و مقدار متوسطی روغن بودند. در حالی که در حال حاضر ارقامی از جو دو سر اصلاح شده است که حاوی ۱۸ درصد روغن هستند که این میزان دو برابر مقدار روغن در ارقام قدیمی این گیاه است و گروهی دیگر از ارقام اصلاح شده این گیاه دارای مقدار بسیار فراوانی بتاگلوکان هستندکه جو دو سرهای بتاگلوکان نامیده میشوند این ارقام برای درمان بیماران دارای دیابت نوع ۲ تولید میشوند، زیرا ثابت شده بتاگلوکان موجود در این ارقام در درمان و پیشگیری این بیماران مؤثر است. مطالعات زیادی نشان داده که مصرف آرد جو دو سر سبب کاهش میزان کلسترول بد خون و افزایش میزان کلسترول خوب خون و کاهش خطر گرفتگی عروق کرونر قلب میشود و از سال ۱۹۸۰ تا امروز تحقیقات زیادی در رابطه با نقش بتاگلوکان در جلوگیری از انواع سرطانها انجام شده و مشخص شده است که این ماده اثرات ضد تومور بسیار قوی دارد. هم چنین بتاگلوکان موجود در این ارقام جو دو سر اثرات ضد ویروسی و ضد باکتریایی ثابت شدهای دارد. جو دو سر منبع خوبی از انرژی، پروتئین و چربی برای انسان و مخصوصاً بچهها است.
خواص جو دو سر
هم چنین به خاطر داشتن مادهای خاص، دارای اثراتی ویژه جهت پوستهای خشک و خارش داراست. محصولات حمام از جمله محلولهای کلوییدی، صابون، ژل و پودرهای حاوی عصارهٔ جو دو سر در بازار عرضه شدهاند. از عصاره نوعی جو دو سر در طب سنتی آیورودا جهت ترک اعتیاد تریاک استفاده میشده است. یک گزارش علمی نشان میدهد که جو دو سر ممکن است میل به سیگار را کاهش دهد. یک تحقیق که بر روی ۲۶ نفر سیگاری انجام شد، نشان داد که پس از مصرف ۴ هفته از عصاره هیدرو الکلی جو دو سر، تعداد سیگار روزانهٔ آنها از ۲۰ سیگار در روز به ۶ عدد کاهش یافت. کاهش سیگار افراد مذکور حداقل تا دو ماه ادامه یافت و این در حالی بود که گروه کنترل که از دارونما استفاده میکردند روزانه ۱۷ سیگار میکشیدند.یک تحقیق نشان داد که مصرف روزانهٔ ۱۰۰ گرم جو دو سر خشک به مدت سه هفته باعث کاهش ۲۳درصد کلسترول تام، ۲۳ درصد کلسترول LDL، ۲۱ درصد تری گلیسیرید، و ۲۰درصد کلسترول HDL شده است.
چای جو دو سر
چای تهیه شده از جو دو سر دارای اثرات آرام بخش، مسکن و ادرارآور بوده و در تسکین آرتروز و روماتیسم مؤثر است. برای تهیه چای جو دوسر دانههای جو دو سر را با آسیاب خرد نموده، یک لیوان آب جوش را به سه گرم از آن اضافه کرده و ۲۰ دقیقه صبر میکنیم تا محلول دم بکشد. پس از آن محلول را صاف کرده و بدون قند یا با شیرینی کم مصرف میکنیم.
جو دو سر و مشکلات گوارشی
جو دو سر به دلیل نداشتن گلوتن و دارا بودن فیبر بالا یبوست را بر طرف میکند و مشکلات گوارشی را بر طرف میکند. از اثرات دیگر جو دوسر که در مطالعات اخیر اثبات گردیده است، اثر کاهش اسید اوریک آن است.
روغن جو دو سر
تعدادی از ارقام جو دوسر اصلاح شده تا ۱۸ درصد روغن دارند. این روغن میتواند مصرف خوراکی داشته باشد اما به دلیل خصوصیات منحصربهفرد فیزیکی و خواص بالای آنتی اکسیدانتی و میزان قابل توجه آنتی اکسیدانت آلکیل فئونالات، بیشتر در تولید محصولات آرایشی و بهداشتی استفاده میشود و در تولید کرمهای ضد چروک و پیری، کرمهای خاص برای مراقبت از کودک، لوسیونهای اصلاح مردانه و انواع شامپوها و… استفاده میشود. هم چنین از روغن یولاف برای درمان بیماری پوستی اگزما استفاده شده و اثر مثبت آن بر پوست کاملاً ثابت شده است
ارزش غذایی جو دو سر
جو دو سر در مقایسه با دیگر غلات، از ارزش غذایی بالایی برای انسان برخوردار است و از نظر چربی و پروتئین، بسیار غنی می باشد. قسمت اعظم جو ذخیره شده، به مصرف خوراک دام می رسد؛ ولی توجهات اخیر به فیبر موجود در جو دو سر، کاربرد انسانی آن را نیز افزایش داده است. عصاره ی جو دو سر برای بیش از یک قرن، به عنوان تسکین دهنده جلدی به کار می رود. از یک صد سال قبل از میلاد جو دو سر بیش تر در نواحی شمالی کشت می شده است.
طبع و ترکیبات جو دو سر
جو دو سر طبعی سرد و طبیعت خشکی دارد. سرشار از مواد قندی و ازوته همچنین پروتئین ، چربی ، فسفر ، آهن ، کلسیم ، ویتامین A , و گروه ویتامین های B است. کسانی که از بیماری های پوستی رنج می برند هیچگاه خوردن جو دو سر را فراموش نکنند.
اثرات درمانی جو دو سر
1- درمان ضعف عمومی :جوشانده دانه های بدون سبوس یولاف در شیر که به آن یک زرده تخم مرغ اضافه شده باشد داروی بسیار مناسبی برای درمان ضعف مفرط ناشی از بیماری ها و همچنین تقویت کودکان و افراد مسن می باشد. 2- درمان یبوست و بواسیر : جوشانده آرد و دانه های جو دو سر که صبح ناشتا به مقدار 2 تا 3 فنجان به مدت 2 تا 3 روز مصرف می شود اثر ملین داشته، یبوست را از بین می برد و از طرف دیگر بواسیر را نیز درمان می نماید. 3- درمان سنگ کلیه : جوشانده 20 گرم دانه جو دو سر سبوس دار اثر مدر داشته و در درمان سنگ کلیه، انواع ناراحتی های کلیه، عدم دفع ادرار، آب آوردن انساج و … به کار می رود. 4 – التیام زخمی : برای التیام زخم های کهنه و شدید می توان از خمیر آرد جو دو سر مخلوط با مخمر آب جو استفاده نمود. * برای رفع یبوست جوی دوسر را بو داده آرد کنند مانند قهوه بجوشانید روزی 2 الی 3 استکان به مدت 3 روز صبح ناشتا میل شود. * برای درمان نقرس 20 گرم جو را در 5 لیوان آب جوشانده روزی 4 لیوان میل شود. * برای درمان آب آوردن انساج * جهت درمان سرفه ، ورم حلق و حنجره و اخلاط خونی * برای تقویت کودکان و افراد کهنسال و بیمارانی که دوره نقاهت را میگذارنند اگر جو را در آبگوشت یا شیر جوشانده میل کنند غذایی مقوی است البته جو پوست گرفته نباشد. * برای درمان کمردرد، درد پهلو و قولنجها، جوی دوسر را با سرکه پخته به صورت ضماد در محل درد بگذارید. * برای رفع خستگی پاها، سرمازدگی و تاول زخمها با جوشانده غلیظ کاه جو پاشویه کنید.
تفاوت جو و جو دو سر
عموما تصور بر این است که جودوسر و جو به دلیل شباهت اسمی یک گیاه می باشند، در حالی که این موضوع امری است اشتباه و تنها شباهت کلامی بوده و نام اصلی جودوسر ، یولاف می باشد و با جو معمولی کاملا متفاوت است، از لحاظ گیاه شناسی و ساختار غذایی نیز کاملا متفاوتند. نام علمی یولاف Avena sativa است. با این وجود، این غله به طور معمول به عنوان جودوسر شناخته می شود. جودوسر یک نوع غله مغذی است که در بین غلات از بابت خصوصیات درمانی و تغذیه ای دارای خصوصیات منحصر به فرد می باشد. انواع مختلف جو دوسر مانند پرک و بلغور جو دوسر برای مصرف انسان استفاده می شود. در حالی که جو به عنوان خوراک دام بیشتر استفاده می شود. نام علمی جو – Hordeum vulgare L می باشد. این دانه از خانواده گندمیان است و به عنوان غله ای یا ارزش غذایی بالا شناخته شده است. جو یکی از نخستین دانه های کشف شده توسط بشر است و در حال حاضر تقریبا در تمام مناطق جهان کشت داده می شود. دهقانان قرون وسطی اروپایی این غله را در اراضی زیادی کشت دادند و زندگی مردمان آن زمان بدان وابسته بود، همچنین جو غذای اصلی مردمان ناحیه تبت است. جو عمدتا به عنوان غذای دام، مالت و تولید آبجو استفاده می شود و در غذای انسانی جو پرک شده در سوپ استفاده می شود، همچنین نان جو، بسته به فرهنگ های مختلف پخت و مصرف می شود، اما در مقایسه با جودوسر خاصیت درمانی خاصی ندارد و عمدتا در مصارف صنعتی و دامی کاربرد دارد.جو و جودوسر به لحاظ ارزش تغذیه ای که درون آن هاست تفاوت دارند. یولاف بدون شک مغذی تر از جو معمولی است و به طور گسترده ای به عنوان مکمل صبحانه در جهان استفاده می شود. با این حال، جو نیز منبع مناسبی از پروتئین است و هر دو غله پروتئین مورد نیاز روزانه بدن را تا حد زیادی می توانند تامین کنند. یولاف غنی از فیبر محلول و نا محلول است، جو نیز حاوی مقادیر زیادی فیبر است که سلامت دستگاه گوارش را تضمین می کند. اما جو دوسر بواسطه داشتن بتاگلوکان خاصیت درمانی بالایی دارد و ضد سرطان است. در مقایسه جودوسر و جو هر دو به جلوگیری از بیماری های مختلف مانند بیماری های قلبی، سرطان و دیابت نوع ۲ کمک می کنند. تفاوت جو و جودوسر ، در مصرف انسانی آن ها است. مردم معمولا ترجیح می دهند که پرک جودوسر را در صبحانه بخورند و از آن تغذیه کنند. اما به دلیل بافت سفت تر جو معمولی تمایل به مصرف پرک جو در سوپ ها بیشتر وجود دارد، اما جودوسر به دلیل مواد ارگانیک ویژه ای که دارد در صنایع بهداشتی و داروسازی کاربرد فراوانی داشته و مصرف آن یک نوع غذا درمانی محسوب می شود.
جو دو سر برای لاغری
به عقیده ی متخصصان تغذیه مصرف منظم سبوس جو دوسر به لاغری کمک می کند. اگر می پرسید چرا باید بگوییم که این ماده ی غذایی جلوی اشتها را می گیرد و باعث سیری طولانی مدتی می شود. سبوس جو دوسر سرشار از فیبرهای محلول در آب و فیبر پکتین است و می دانید که فیبرها به لاغری کمک زیادی می کنند. اگر در طول صرف غذا از این ماده ی غذایی میل کنید و آب کافی بنوشید فیبرهای موجود در آن داخل معده حجیم شده و به سرعت احساس سیری ایجاد می کنند. از این ها گذشته سبوس جو دوسر اجازه ی انباشته شدن کالری ها در روده را نمی دهد. سبوس خاصیت چسبندگی بالایی دارد و برای همین به مواد مغذی و کالری های اطراف خود می چسبد. در نتیجه اجازه نمی دهد که کالری ها وارد خون بشوند و آن ها را از طریق مدفوع از بدن خارج می کند.
تفاوت سبوس و بلغور جو دو سر
بلغور از دانه ی جو دو سر درست می شود و سرشار از کالری و گلوسیدها بوده و فیبر کمی دارد. سبوس از پوشش فیبردار جو دوسر حاصل می شود که سرشار از بتا گلوکان است و این فیبر اصلی ترین و مهم ترین فیبر موجود در آن است. تمام خواصی که در این مطلب ذکر شد متعلق به سبوس جو دوسر می باشد نه بلغور جو دو سر. علاوه بر این سبوس جو دو سر سرشار از پروتئین است. می توانید از این ماده ی غذایی در تهیه ی کیک، بیسکویت، مافین، خمیر پیتزا و غیره استفاده کنید.
ترکیبات مغذی جو دو سر
ترکیبات مغذی موجود در جو دوسر، بسیار متعادل هستند. جو دوسر منبع بسیار خوبی از کربوهیدرات و فیبر است که شامل فیبر مقوی بتاگلوکان میشود. ضمنا جو دوسر نسبت به بیشتر غلات دیگر، پروتئین و چربی بیشتری دارد. جو دوسر سرشار از ویتامینها، مواد معدنی و ترکیبات گیاهی آنتی اکسیدانی است. نصف یک فنجان (۷۸ گرم) جو دوسر خشک حاوی: منگنز: ۱۹۱ درصد از مصرف روزانهی توصیه شده؛ فسفر: ۴۱ درصد از مصرف روزانهی توصیه شده؛ منیزیم: ۳۴ درصد از مصرف روزانهی توصیه شده؛ مس: ۲۴ درصد از مصرف روزانهی توصیه شده؛ آهن: ۲۰ درصد از مصرف روزانهی توصیه شده؛ روی: ۲۰ درصد از مصرف روزانهی توصیه شده؛ اسید فولیک: ۱۱ درصد از مصرف روزانهی توصیه شده؛ ویتامین B1 (تیامین): ۳۹ درصد از مصرف روزانهی توصیه شده؛ ویتامین B5 (پانتوتنیک اسید): ۱۰ درصد از مصرف روزانهی توصیه شده؛ و مقادیر کمتری از کلسیم، پتاسیم، ویتامین B6 (پیریدوکسین) و ویتامین B3 (نیاسین). این نصف فنجان جو دوسر دارای ۵۱ گرم کربوهیدرات، ۱۳ گرم پروتئین، ۵ گرم چربی و ۸ گرم فیبر است اما فقط ۳۰۳ کالری دارد. این یعنی اینکه جو دوسر، یکی از مغذیترین غذاهایی است که میتوانید بخورید.
جو دو سر و بیماری قلبی
بیماری قلبی، دلیل عمدهی مرگ در تمام دنیاست. یکی از ریسک فاکتورهای بیماریهای قلبی، بالا بودن سطح کلسترول خون است. مطالعات زیادی نشان دادهاند که فیبر بتاگلوکان موجود در جو دوسر، در کاهش سطح کلسترول کلی و همچنین LDL سودمند است. بتاگلوکان میتواند ترشح صفرا را -که حاوی مقادیر زیادی کلسترول است- افزایش بدهد و در نتیجه از میزان کلسترولی که در خون گردش میکند کاسته شود. اکسیداسیون LDL (کلسترول بد) که با واکنش LDL با رادیکالهای آزاد روی میدهد، یک عامل بسیار مهم دیگر در پیشرفت بیماریهای قلبی است که میتواند در سرخرگها التهاب ایجاد کند، به بافتها آسیب بزند و ریسک حملهی قلبی و سکتهی مغزی را بالا ببرد. نتایج یک پژوهش نشان میدهد که، آنتیاکسیدانهای موجود در جو دوسر، با ویتامین C وارد تعامل شده تا از اکسیداسیون LDL پیشگیری کنند.
جو دو سر و دیابت نوع دوم
دیابت نوع دوم، بیماری رایجی است که قند خون را به میزان قابل توجهی بالا میبرد و معمولا در اثر کاهش حساسیت به هورمون انسولین ایجاد میشود. جو دوسر میتواند در کاهش قند خون، به ویژه در افرادی که اضافه وزن دارند یا مبتلا به دیابت نوع دوم هستند مفید باشد. جو دوسر میتواند حساسیت به انسولین را نیز افزایش دهد. این تأثیرات بیشتر به قابلیت بتاگلوکان در تشکیل ژلی چسبناک مربوط هستند که با خاصیت چسبناکی خود میتواند هضم و جذب گلوکز در خون را به تأخیر بیندازد.
جو دو سر در صبحانه
حلیم یا حریرهی جو دوسر نهتنها یک صبحانهی لذیذ و خوشمزه است بلکه سیرکننده هم هست. خوردن غذاهای سیر کننده کمک میکند که با خوردن کالری کمتر، وزن کم کنید. بتاگلوکان موجود در جو دوسر با به تأخیر انداختن زمان خالیشدن معده، کمک میکند تا زمان طولانیتری احساس سیری داشته باشید. همچنین بتاگلوکان، ترشح پپتید YY را که یک هورمون تولیدشده در روده در واکنش به خوردن است، افزایش میدهد. نشان داده شده که ترشح این هورمون سیری منجربه کاهش مصرف کالری میشود و بنابراین احتمال چاقی را کم میکند.